پاشنه بلند

‏یادت نره چقدر طول کشید تااون بخش از روحتو که ازت گرفتنو دوباره بسازی
یادت بمونه تمام دردایی رو که کشیدی
پس اجازه نده آدما دوباره حالتو خراب کنن.

آنه تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت؟ ●♪♫
وقتی روشنی چشم هایت… ●♪♫
در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود؟ ●♪♫
با من بگو؛ از لحظه لحظه های مبهمِ کودکیت… ●♪♫
از تنهایی معصومانه ی دست هایت ●♪♫
آیا میدانی که در هجوم درد ها و غم هایت ●♪

و در گیر و دارِ ملال آور دوران زندگیت حقیقت زلالی دریاچه نقره ای نهفته بود؟ ●♪♫
آنه اکنون آمده ام ●♪♫
تا دستهایت را به پنجه طلایی خورشیدِ دوستی بسپاری… ●♪♫
در آبی بیکران مهربانی ها به پرواز درآیی! ●♪♫
و اینک آن شکفتن و سبز شدن ●♪♫
در انتظار توست… در انتظار توست…